Rahmetli Adnan Menderesin Başbakanlığı yıllarında Kıbrıs’ta yine ufak tefek kıpırdanmalar yaşanması üzerine Başbakan Menderes kabine üyelerini toplar, olup bitenleri değerlendirmek ister. Bu toplantıyı haber alan ABD büyükelçisi toplantının mahiyetini öğrenmek üzere Başbakanlığa gelir. Toplantı salonunun kapısını tekmeyle açar ve içeri girer. Toplantı halinde olan hükümet üyeleri büyük bir şaşkınlıkla büyükelçiyi izlemektedirler. Büyükelçi Başbakanın kolundan tutarak yandaki odaya götürtür ve büyük bir hışımla sorar “Ne yapmak istiyorsunuz? Bu toplantıdan neden benim haberim yok?” diye sorar Menderes “Efendim özür dileriz önemli bir toplantı değildi yoksa size haber verirdik” diyerek özür beyan eder. Bunun üzerine ABD Büyük Elçisi parmak sallayarak “ Sakın bir daha olmasın, her olup bitenden benim haberim olacak” diyerek Başbakanlık binasını terk edip gider. Günümüze dönecek olursak 15 Temmuz’da bir darbe girişimi oldu. Darbe karşıtlarının direnişiyle sonuç alınamadı. Bunun üzerine iktidar ve muhalefet liderleri Yenikapı’da bir araya gelerek darbeye karşı olduklarını deklare ederek, birlik ve beraberlik mesajları verdiler. Bu gelişmelerden haberdar olan ABD Büyük Elçisi John Bas Cumhuriyet Halk Partisi’ni ziyaret ederek Kılıçdaroğlu ile görüştü John Bas’ın Kılıçdaroğlunun yakasını toplayıp toplamadığını bilmiyoruz fakat her ne oldu ise Kılıçdaroğlu çok uzun sürmedi ve fabrika ayarlarına tekrar döndü.Anlıyacağınız tarih tekerrür ediyordu. Dün Menderese yapılanlar bugün Kılıçdaroğluna yapılıyordu. ABD Türkiye’ye sömürge muamelesi yapmaya devam ediyor, Başbakanlar onların gözünde birer Sömürge Valisi konumunun dan öteye geçmiyordu. Ancak “Dünya beşten büyük lafı ABD’nin kimyasını bozmuş olacak ki ne kadar terör örgütü varsa hepsini müttefik listesine alıverdi. Türkiye’yi gözden çıkardı hatta bölmeye ve parçalamaya yeltenip işi darbe planları hazırlatmaya kadar götürdü. Allah’ın da bir planı olduğunu unutan emperyalistler çılgın boğalar gibi İslam coğrafyasına saldırılarını halen sürdürüyorlar. Âmâ çok şükür Başbakanlarımızın azarladığı günler çok gerilerde kaldı. Şimdi ise ABD ve tüm emperyalistlere kafa tutan dik duran bir Türkiye var. Endonezya’da yapılan bir miting de “Dik dur eğilme bu ümmet seninle” yazan bir pankart gözüme ilişmişti anladım ki Türkiye hinterlandımın da İslam coğrafyası var. Temelleri yeni atılan bir “İslam Ordusu” gerçeği bunun en bariz örneği olsa gerek. Vatanımıza kasteden bu eli kanlı emperyalistleri durdurmanın tek yolu onların anladığı dilden konuşmak ve de kendi göbeğimizi kendimizin kesmesi en çıkar yol. Bugün Türkiye’yi yönetenler de bu yolu deneyerek ve boyun eğmeyerek yoluna devam etmektedir. Bu duruşun çok yakında sonucunu alacağımıza yürekten inanıyor emperyalistlerin hizaya geleceği günleri dört gözle bekliyoruz..
