Genlerimize Bir Şeyler Enjekte Ettiler Ve Biz Zehirleniyoruz

‘Bugün Bayram’ diye başlamak istiyorum bugüne

Her bayram buruktur aslında benim için.

Çok değil iki gün önce, ‘Hadi yaşadığımız güzel bir bayramı hatırlayalım’ dedim bir mecliste.

Düşündük düşündük 4 kişinin birer bayram aklında kalmış güzel hatıralarla.

Bayram denildiğinde artık

Yorgun emekçi kardeşim birkaç gün evinde dinleniyor

Parası pulu olan sıcak kumlardan soğuk sulara atlıyor

Büyüklerinin ellerinden, küçüklerinin gözlerinden sadece görüntülü öpüyor.

Değişen bayramlar değil, artık bizleriz

Gerçekte olan bizim sevgi, saygı, inanç, aile, birliktelik, örf, adet genlerimize birileri bir şeyler enjekte ediyor, biz sessiz sedasız zehirleniyoruz.

Bizim bir ara hep birlikte ayağa kalkıp bir silkelenmemiz gerekiyor

4 kişilik bir ailede 4 cep telefonu ile herkes bir başka odada, kendi sanal dünyasında... Yok olup gidiyoruz.

Yemek masalarında aile içi sohbetler yok artık

Sanal alemde saçma sapan sapkınlıklara gülen, sanal oyunlarda onca zaman geçiren, sürekli tüketen bir toplum olma yolunda hızla basamakları çıkıyoruz.

Çevremize, hayvanlara ama özellikle birbirimize saygımız, sevgimiz artık yok denecek kadar az.

Zaman zaman aslında insanlık icabı olması gereken vasıfları haberlerde görünce

‘Vay anasını sayın seyirciler! Günümüzde böyle insanlar kaldı mı?’ sözlerini şaşkınlıkla ve ibretle izliyoruz.

Bir bayrama daha hep birlikte eriştik.

Yukarıda yazanlardan daha fazlasını yazıp ‘Aman bea içimizi karattın yazar’ demenizi istemediğim için...

O bizim dönemin gençliğine damga vuran, Rahmetli Barış Manço’nun ‘Bugün Bayram’ dizeleriyle

Mutlu, huzur içinde, insanlık dolu güzel bir bayaram geçirmenizi diliyorum.

Bugün Bayram

Sen gittin gideli

İçimde öyle bir sızı var ki

Yalnız sen anlarsın

Sen şimdi uzakta