Çerçeveletir kimi asar duvara Kimi onu bulunca dosdoğru bara Kimi sıkar elinde çıkarır suyunu Kiminin değiştirir güzel huyunu Para, para, para Varlığı bir dert yokluğu yara ….diye devam ediyor şarkı. Napolyon da o meşhur sözü söyleyivermiş.…Para para para. Kimi zaman hayallerimizi para ve onun getirecekleri süsler. Parasız olmaz hayaller;para olacak ki zenginlik hayal edeceksin;güzel evler,güzel arabalar,şaşalı yaşantı,lüks giyim,pahalı oyuncaklar,villalar…Oh ne âla gel keyfim gel…Yeni bir yıla girerken bu hayaller zirve yapar.Milyonlarca lirayla neler yapılmaz ki?Eski parayla 55 Trilyon.Aman bana ne şimdi oturup bu parayla neler alınacağını mı hesap edeceğiz.Eden ediyor zaten.Bir de hayal dünyamız geniştir.Oturduğumuz yerden dünyanın en uzak yerlerine saniyesinde gider gezer geliriz. Lambadan cin çıkarıp bir anda altımıza çekeriz bir Porşe. Böyle mi yazılıyordu Porşe? Yok yok Porsche. Aman adı lazım değil, hayal lazım hayal. Dünyevileştik işte… Hayallerimiz bile bu dünyaya ve dünyanın getireceği zenginliğe endeksli. Sanki garibi ölüyor da milyonu olan ölmüyor… Kime kaldı ki bu dipsiz dünya? Ne Sultâna Süleyman’a, ne Koç’a ne de yoksula… Kalmıyor işte bu koca dünya. Her an ölümün başımız etrafında dolandığı,köşe bucak Azrail’in iz sürdüğü ’’hadi sıra sende gidiyoruz’’ demesini beklediğimiz bir hayatta,ailemiz ve sevdiklerimizle ne kadar çok yaşarsak, o kadar çok kârdır.Her yeni güne başlarken, hâla nefes alıyorsak,dostlarımızla gülüşüp, muhabbet ediyor; onlarla birlikte olmaktan haz alıyorsak o kadar çok kârdayızdır.. Ailemizle birlikteysek, sevgimiz sağlamsa,aile ilişkilerimiz sıkıysa,Bir yetimi okşayıp,bir öksüze el uzatıp,çok değil bir ekmekle bile olsa sevindiriyorsak,o kadar kârdır.Sağlığımız yerinde,görüyor,yürüyor,koşuyor,ağlıyor,seviniyor nefes alıyor duâ edebiliyorsak o kadar kârdır.Demiş ya koca Sultan hani; ’’Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi’’ diye..Boşa dememiş zâhir.Her şeyin başı sağlık. Gel gelelim bu yılki piyangoya;bilet almadım,hiç de almam.Çocuklarla beraberdik.Hayaller kurduk geleceğe dair…Sadeydi hayaller,duygu dünyamızda eğlendik.Bir kaç dostla hazzı dolu muhabbet deryasında boğuştuk. Refikayla büyümelerini konuştuk her ebeveyn gibi. Kimi zaman güldük, kimi zaman özledik .En önemlisi; genç yaşta ölümlerin çoğaldığı bir hayatta, Miladi yılın ilk günü uyandığımızda hâla nefes alıyor ve hala sağlıklıydık.Çok şükür,bin şükür.Velhasıl; bu yıl da PİYANGO vallahi bana çıktı.
